(ترجمه)

رژیم باجوا-عمران به شدت تلاش دارد تا حضور نظامی امریکا را در آستانۀ یگانه قدرت هستوی مسلمانان تأمین کند؛ در حالی‌که در خصوص این تصمیم خائنانه‌اش با ما غش و فریب می‌کند. دیدار وزیر امور خارجه پاکستان در کابل به تاریخ 15 دسمبر 2018م به منظور معامله با رژیم دست‌نشاندۀ امریکا صورت گرفت؛ طوری‌که نظامیان درندۀ امریکایی به خاطر حضور دایمی‌شان در افغانستان این قضیه را پوشش سیاسی می‌دهند. اعلامیۀ این دیدار ناشی از یک نامه‌ای ترامپ برای عمران خان است که در آن خواستار همکاری پاکستان در افغانستان شد. این اعلامیه تنها یک روز پس از آن است که جنرال جوزف دانفورد رئیس ستاد مشترک امریکا به تاریخ 7 دسمبر گفت: «من برای این‌که این کشور را ترک کنیم، هیچ‌گونه توصیه نکرده ام.» او افزود: «حضور ما در افغانستان در واقع از توانائی دشمن در خصوص این‌که تهدیدی را برای ما ایجاد کند، کاسته است.»

بنابر این، اصلاً پاکستان جدیدی وجود ندارد و هیچ‌گونه تغییری در آن رونما نگردیده است؛ چون راج امریکایی هنوز هم در پاکستان زنده است و پیوسته یکه‌تازی می‍دان می‌کند. از سوی دیگر، رژیم بجوا-عمران همانند رژیم‌های قبلی بی‌مهابا و بدون هیچ نوع دلهره با توجه به خواست باداران خارجی‌اش حتی به قیمت از بین بردن منافع ما و تأمین منافع آن‌ها بر ما خیانت و غدر روا می‌دارد. باتوجه به این امر، این حکام  برده سیاست کلی امریکا را "در منطقه" به پیش می‌برند که از جمله با احساسات ضد امریکایی، ضد هندی و به نیروهای مسلح طرفدار اسلام ما منافقت می‌‎کنند.

علاوه بر این، هرازگاهی‌که امریکا از جنگ با اسلام، که آن را جنگ با تروریزم عنوان کرده است، صحبتی به میان آورد؛ همین حکام برده و کاذب بودند که به خاطر تأمین حضور نظامی و سیاسی امریکا در منطقه ادعاء می‌کردند که این جنگ، جنگ ماست. اگرچه امریکا اکنون از لحاظ مالی و نظامی به شکست مواجه شده است؛ ولی با آن‌هم به شدت تلاش دارد تا بخاطر حضور دائمی خود با طالبان در افغانستان توافق کند. روی این ملحوظ، ناگزیر است که خود را در منطقه تکه‌دار صلح معرفی ‌کند. رسول الله ﷺ در رابطه به حکام و رهبرانی‌که به رعیت خود دروغ می‌گویند، می‌فرماید:

« ثَلاثَةٌ لاَ يُكَلِّمُهُمْ اللَّه يوْمَ الْقِيَامةِ، وَلاَ يُزَكِّيهِمْ، وَلا ينْظُرُ إلَيْهِمْ، ولَهُمْ عذَابٌ أليمٌ: شَيْخٌ زَانٍ، ومَلِكٌ كَذَّابٌ، وَعَائِل مُسْتَكْبِرٌ»

(رواه مسلم)

ترجمه: سه گروه از مردم وجود دارد که الله(سبحانه‌و‌تعالی) در روز آخرت نه با ایشان(به نرمی) سخن می‌گوید و نه ایشان را از گناه پاک می‌کند و نه هم با ایشان به نظر(لطف و ترحم) می‌نگرد و آن‌ها راست عذاب دردناک و این سه گروه عبارت اند از: پیر زناکار، حاکم دروغ‌گو و فقیر متکبر.

از این‌رو، حضور نظامی امریکا در افغانستان یک تهدید جدی برای مسلمانان منطقه است و این یک بخش مهمی از برنامه‌های امریکا برای مقابله با چین و مسلمانان منطقه و هم‌چنین نظارت بر رشد هژمونی منطقه‌ای هند می‌باشد. فلهذا، برای هند لازم است تا با حمایت از حضور نظامی امریکا، حضور خود را در افغانستان تأمین کند. به همین خاطر است ‌که شبکۀ "تروریستی" کل بوشن یادیو آتش فتنه و بی‌نظمی را در بلوچستان و پیرامون آن شعله‌ور ساخته است؛ ولی با وجود این‌ همه، حکام کاذب و دروغ‌گو پیوسته تلاش می‌کنند تا اهداف و منافع امریکای مریض را در این قبرستان امپراطوری‌ها(افغانستان) تحقق بخشند.

 دیگر بس است، ای مسلمانان پاکستان! به حاکیمت این حکام کاذب، که به خاطر رضایت باداران خارجی‌شان به رعیت خود منافقت، غش و فریب روا می‌دارند، پایان دهید و خود را از شر این کاذبان برهانید. برخیزید و به خاطر ادعادۀ خلافت اسلامی برمنهج نبوت آستین همت بالا کشید تا باشد که حکامی را بر خود حاکم بسازیم که نسبت به الله سبحانه‌و‌تعالی، رسول الله ﷺ  و مؤمنین مخلص باشد.

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه پاکستان

(ترجمه)

پورشنکو رئیس جمهور اوکراین به تاریخ 28 نومبر2018م مقرره‌ای را در مورد مقررات نظامی اوکراین امضاء نمود که در نتیجۀ این مقررات، اوکراین برای مدت 30 روز شامل احکام نظامی مناطق ده‌گانه گردید.

به تاریخ 25 نومبر2018م ادارۀ مرزی روسیه 3 کشتی نظامی اوکراین را در نزدیک تنگۀ "کرچ" با اسلحه متوقف ساخت و نظر به ادعای مقامات روسیه 24 تن اسیر و 3 الی 6 تن دیگر زحمی شدند.

واکنش‌های اتحادیۀ اروپا و امریکا طوری‌که به عادت‌شان تبدیل گردیده، در مورد این حادثه اظهار نگرانی نموده و خواستند که تنش‌های بالا گرفته توقف پیدا کند. به همین دلیل روسیه و اوکراین را به خویشتن‌داری دعوت کردند؛ اما آلمان و فرانسه خواستند که تحریم‌های بیشتری بر روسیه وضع گردد.

موقف‌گیری دولت‌های اروپائی در چهارونیم سال گذشته واضح و آشکار بوده است. فرانسه و آلمان از فشار‌های اقتصادی و سیاسی خسته شدند؛ لذا برای ازبین بردن این تنش‌ها به صورت سریع و یا حداقل برای کاهش آن تلاش می‌کنند. در عین حال امریکا به خاطر دریای "آزوف" خواهان وضع تحریم‌های بیشتری از طرف اروپا بالای روسیه گردید؛ چنانچه "کورت فولکر" فرستادۀ ویژۀ امریکا این اعلان را تصریح نمود. هم‌چنان ترامپ رئیس جمهور امریکا به تاریخ 29 نومبر نشستی‌ را که باپوتین رئیس جمهور روسیه در حاشیۀ کنفرانس بیست کشور صنعتی وعده داده بود، لغو نمود.

عوامل بالا گرفتن این تنش‌ها می‌تواند بسیار باشد؛ از جمله: تلاش‌های "پوتین" برای شعله‌ور ساختن جنگ وسیعی بر ضد اوکراین است؛ مثل استدلال‌های احمقانۀ وی: «پورشنکو رئیس جمهور اوکراین اقدامات تحریک‌آمیزی را برای تغییر جهت مسیر انتخابات آیندۀ اوکراین به راه انداخته است.» واقعیت این است که این حادثه نتیجۀ طبیعی یک جاسازی شبه‌جزیرۀ کریمیه در سال 2014م توسط روسیه در خاک این کشور می‌باشد، چنانچه نمایندۀ فرانسه در جریان نشست شورای امنیت بین‌المللی سازمان ملل در 26 نومبر این مسئله را بیان نمود. بدون این‌که در جزئیات داخل شویم، می‌توانیم به چند موضوع در زمینه اشاره کنیم:

- حادثۀ "کرچ" اولین درگیری مسلحانه بین نیروهای روسیه و اوکراین بوده، چنانچه روسیه این موضوع را تذکر داده است: در جریان چهارسال تنش‌زا بین این دو کشور، روسیه از طریق مردان سبز و نیروهای عادی‌اش در جریان رخصتی‌ها و به صورت داوطلبانه تلاش کرده که در اوکراین نفوذ پیدا کند. در طول چهار سال این اولین باری بود که اوکراین به تحریم‌ها و مقررات نظامی با روسیه اقدام نموده است؛ با وجودی‌که قبلاً تنش‌ها با روسیه شدیدتر بود.

- اوکراین از این‌که روسیه اقدامات تحریک‌آمیز را به راه می‌اندازد، ترس داشته و تلاش می‌کند که وضعیت شرق اوکراین ثبات پیدا کند، اما حالا این حالت از بین رفته و تنش‌ها در دریای "سیاه" و در یای "آزوف" در منطقۀ همجواز کریمیه که روسیه آن را جزء از خاک خود می‌پندارد، بالا گرفته است. هم‌چنان در دوسال گذشته مسئولین روسی تمرکزشان را بالای در خواست از شرکای اروپائی‌شان، به خاطر فشار آوردن بالای اوکراین نموده است تا رهبری اوکراین را وادار به گفتگوها در زیر سایۀ توافق‌نامه "صلح منسک" نمایند.

تمام چیزهایی‌که تذکر دادیم، نشان ضعف موقف روسیه در دوسال گذشته در برابر اوکراین می‌باشد. اوکراین و هم‌پیمانان اروپائی‌اش برای بحران اوکراین تلاش‌های استراتیژیک می‌نمایند و حادثۀ اخیر در بحر" آزوف" نشان‌دهندۀ این حقیقت است. اما پیامدهای احتمالی این حادثه را می‌توان چند چیز بیان نمود:

- امکان دارد که امریکا به زودی فشارهای تحریمی خود را بر روسیه وضع کند و اتحادیۀ اروپا نیز با یک سلسله شرایط با آن همنوا گردد و علاوه بر آن، امریکا کمک‌های نظامی خود را به نیروهای اوکراینی افزایش خواهد داد.

- به خاطر تقویت فشارهای بین‌المللی و ضعیف ساختن روسیه به زودی "مسکو" درگیر اجباری حوادث خواهد شد که قانون بین‌المللی نقض گردد؛ مثلاً بعد از حادثۀ اخیری‌که در نزدیک تنگۀ "کرچ" به وقوع پیوست، روسیه به زیر پا نمودن توافق‌نامۀ بین‌المللی دریاها و توافق‌نامۀ متعلق به تعامل با اسیران جنگی شده است و به زودی اوکراین یک سلسله شکایاتی را بر ضد روسیه در محاکم بین‌المللی پیش خواهد کرد.

- مقامات روسیه در این برخوردها از طرف دولت‌های دیگری رهبری می‌گردد؛ زیرا اقدامات تحریک‌آمیز روسیه بسیار به آسانی امکان پذیر است و روسیه هیچ تفکر استراتیژیک نداشته و قادر به استفادۀ مانورهای سیاسی نمی‌باشد و همیشه تلاش کرده که مشکلات خود را از راه نظامی حل کند.

- از آغاز بحران اوکراین روسیه تلاش کرده تا از صدای شمشیر و سلاح در عوض روش‌های سیاسی کار گیرد؛ چیزی‌که با ضرب المثل "الکسندر" قیصر روسی که گفته بود: «در جهان در نزد روسیه دو رقیب است: اردو و ناوگان جنگی» موافقت دارد.

بناءً تناب فشار اقتصادی و سیاسی در گردن رهبری روسیه فشار خواهد آورد؛ نظر به این‌که روسیه از اقدامات سیاسی عاجز است و یک گزینه دارد که باید در اوکراین دخالت کند، اما در سال 2014م که امکانات بیشتری برای دخالت آن بود، دخالت نکرد. امروزه این گزینه کم‌ترمتصور است؛ لذا هرگاه روسیه دخالت نظامی کند، جز شکست خودش چیزی را در پی نخواهد داشت.

برگرفته از جریدۀ الرایه

نویسنده: فضل "امضایف"

رئیس دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-اوکراین