- مطابق
بشتابید بسوی جنت
رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم در یک حدیث قدسی از الله سبحانه و تعالی روایت می‌کند: «أَعْددْتُ لعِبادِیَ الصَّالحِینَ مَا لاَ عیْنٌ رَأَتْ، ولاَ أُذُنٌ سَمِعتْ ولاَ خَطَرَ علَى قَلْبِ بَشَرٍ» « برای بندگان نیکوکارم، ناز و نعمت‌هایی آماده کرده‌ام که تا به حال هیچ چشمی آن را ندیده و هیچ گوشی آن را نشنیده و بر هیچ دلی خطور نکرده است». (متفق علیه عن ابی هریره رضی الله عنه)
تصور کنید!
طفلی در بطن مادرش قرار دارد، این طفل چه چیزی را می‌تواند ببیند!
دنیای طفل در رحم مادرش، یک دنیای محدود و تنگ و تاریک است. اگر کسی تلاش کند که برای طفل توضیح دهد که وی در راستای قدم گذاشتن به دنیای دیگری است: دنیایِ بزرگ و وسیع دارای طبیعت لذت بخش از درختان زیبا گرفته تا گل‌های رنگارنگ و عطرآگین وگونه‌های حیوانی قشنگ وسبزه زارهای پهناور و کوه‌های برافراشته، دنیای که در آن ماهی‌های طلایی در دریاچه‌های آبی شنا می‌کنند، دنیای که در آن صدای شرشر آب، صدای جیک جیک گنجشگ‌ها و پرواز پروانه‌ها و پرنده‌ها انسان را به حیرت فرومی‌برد؛ در این حالت، طفل چگونه می‌تواند چنین چیزی را درک کند و در ذهنش این‌ها را تصور و مجسم گرداند، حالانکه هیچ تجربه‌اش را ندارد و در واقعیت احساس‌اش نمی‌کند.
اگر ما تلاش کنیم که رنگ‌های طلایی، نقره‌یی، ارغوانی و آبی را برایش شرح دهیم و یا از سرسبزی و زیبایی کوه و دشت و دمن تا دریا و غروب و خورشید و بسیاری از چیزهای دیگر برایش بگوییم، آیا این گفتن‌ها و تشریح کردن‌ها می‌تواند برای وی معنی‌دار و با مفهوم باشد. برای یک طفلی که هنوز به دنیا قدم نگذاشته و در رحم مادرش قرار دارد، ما نمی‌توانیم منظره‌های زیبا، بوهای شگفت‌انگیز و صداهای دل انگیز موجود در زمین را برای طفل توضیح و تشریح کنیم.
انتقال یک طفل از یک دنیای به شدّت محدود (رحم مادر) به یک دنیای بزرگ، تجربه مشابه انتقالِ است که انسان قدم به دنیای بعدی (آخرت) می‌گذارد و از محدودیت‌های موجود زمینی پا به بهشتی می‌گذارد که پهنای آن برابر به آسمان‌ها و زمین است و برای انسان‌های باتقوا تزئین گردیده.
البته این برای ما نیز غیر ممکن است که ماهیت و گستردگی این مسأله را درک کنیم که الله سبحانه و تعالی چه نعمت‌های را برای ما در جنت آماده ساخته، همان‌گونه طفلی که هنوز در بطن مادر قرار دارد، غیرممکن است که بداند که چه دنیا و چه نعمت‌هایی در بیرون از بطن مادر در انتظار وی قرار دارد.
الله سبحانه و تعالی در وصف جنت می‌فرماید:
تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَطَمَعاً وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ ﴿16﴾ فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
[ السجده:16-17]
پهلوهايش از بسترها به دور مي‌شود ( و خواب شيرين را ترك گفته و به عبادت پروردگارشان مي‌پردازند و ) پروردگار خود را با بيم و اميد به فرياد مي‌خوانند ، و از چيزهائي كه بديشان داده‌ايم مي‌بخشند .هيچ كس نمي‌داند ، در برابر كارهائي كه ( مؤمنان ) انجام مي‌دهند ، چه چيزهاي شادي‌آفرين و مسرّت‌بخشي براي ايشان پنهان شده است .
لا یَمَسُّهُمْ فِیهَا نَصَبٌ وَمَا هُمْ مِنْهَا بِمُخْرَجِینَ
[الحجر:۴۸]
« در آنجا خستگی و رنجی بدیشان نمی‌رسد و از آنجا بیرون نمی‌گردند.»
مَّثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ أُكُلُهَا دَآئِمٌ وِظِلُّهَا تِلْكَ عُقْبَى الَّذِينَ اتَّقَواْ وَّعُقْبَى الْكَافِرِينَ النَّارُ
[الرعد:35]
صفت بهشتي كه به پرهيزگاران وعده داده شده است ( اين است كه ) رودخانه‌ها و جويبارها در زير ( درختان ) آن جاري است . ميوه و نعمتش هميشگي و سايه‌اش دائمي است . اين سرانجام كساني است كه پرهيزگارند ، و سرانجام كافران آتش ( دوزخ ) است .
وَفِیهَا مَا تَشْتَهِیهِ الْأَنْفُسُ وَتَلَذُّ الْأَعْیُنُ وَأَنْتُمْ فِیهَا خَالِدُونَ
[الزخرف: ۷۱]
در این بهشت هر چه دل بخواهد و هر چه چشم از آن لذت برد، وجود دارد و شما در آن جاودانه خواهید بود.
خاتمه سخن این‌که، نعمت‌هایى جنت با الفاظ محدود این جهان قابل شرح و توصیف نیست و همه‌ی این نعمت‌ها در انتظار مؤمنانى است که با اعمال صالح و نیک خود، اجازه ورود به جنت را کسب می‌کنند و دنیا را به قیمت از دست دادن آخرت بر نمی‌گزینند.
پس فرصت را غنیمت شمرده و ایام کوتاه و ناپایدار عمر را ـ که لحظه‌ی بیش نیست ـ با ادای فرایض و مستحبات و ترک محرمات، مکروهات و مشتبهات در همه‌ی امور اعم از فردی و اجتماعی، سیاسی و اقتصادی و اجتماعی، انجام اذکار، برپا داشتن نوافل و صدقات، مبارزه برای برپایی دولت اسلامی، تلاش برای وحدت امت و از بین بردن حاکمیت کفر سپری نماییم تا این‌که انشاءالله الرحمن، الله سبحانه و تعالی از ما راضی گردیده و لایق نعمت‌های جاویدانه‌اش سازد. این است مؤفقیت واقعی برای مؤمن.
مصدق سهاک