(ترجمه)

پرسش:

السلام علیکم ورحمت الله وبرکاته!

برخی‏ها، بعضی از امراض را اثر جن می‏دانند؛ از همین جهت برخی مردم ادعا می‏کنند که با جنیات ارتباط دارند، جن‏ها تحت تسخیر آن‌ها در می‌آیند و می‌توانند از آن‌ها کار بکشند و توسط آن‌ها مردم را تحت تسخیر درآورند. آیا بین انسان و جن رابطۀ فزیکی و مادی وجود دارد؟

پاسخ:

وعلیکم السلام ورحمت الله وبرکاته!

 1– جن از جملۀ مغیبات بوده و از چشم‏دید انسان پنهان است و ما نمی‏توانیم آن‌ها را ببینیم. الله سبحانه وتعالی می‏فرماید:

﴿يَرَاكُمْ هُوَ وَقَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لاَ تَرَوْنَهُمْ﴾ [کهف: 50]

ترجمه: ابلیس و قبیله‌اش شما را می‌بینند، از جایی‌که شما آن‌ها را دیده نمی‌توانید.

درین آیت یعنی ابلیس و قومش شما را می‏بیند و به عبارت دیگر ،جن شما را می‏بیند، چون ابلیس از جمله جن است؛ به دلیل قول الله سبحانه وتعالی:

﴿إِلاَّ إِبْلِيسَ كَانَ مِنَ الْجِنِّ﴾ [کهف:50]

ترجمه: [همه فرمان الله را اجراء نمودند و به سجده افتادند] جز ابلیس که از جن بود.

2- اصل در رابطۀ انسان با جن این است که آن‌ها قادر بر وسوسه اند، چنانجه الله سبحانه وتعالی می‏فرماید:

﴿فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّيْطَانُ﴾ [اعراف: 20]  

ترجمه: سپس شیطان آن دو را وسوسه کرد.

و هم‏چنان می‏فرماید: ﴿فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ الشَّيْطَانُ﴾ [طه: 120]

 ترجمه: ولی شیطان او را وسوسه کرد.

که درین آیت شیطان همان ابلیس است که از جنس جن می‌باشد.

3– شیطان هیچ تسلط فزیکی جبری بر انسان ندارد؛ مگر این‌که انسان شیطان را به اختیار خودش پیروی کند، در مورد الله متعال می فرماید:

﴿وَقَالَ الشَّيْطَانُ لَمَّا قُضِيَ الأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدْتُكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطَانٍ إِلاَّ أَنْ دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي﴾ [ابراهیم: 13]

ترجمه: و چون حکم (قیامت) به پایان رسید (و اهل بهشت از اهل دوزخ جدا شدند) در آن حال شیطان (برای نکوهش و تمسخر کافران) گوید: الله به شما به حق و راستی وعده داد و من به خلاف حقیقت شما را وعده دادم و خلف وعده کردم و بر شما (برای وعده دروغ خود) هیچ حجت و دلیل قاطعی نیاوردم و تنها شما را فراخواندم و شما اجابتم کردید.

 هم‏چنان می‏فرماید:

﴿إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ إِلاَّ مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ﴾ [حجر: 43]

ترجمه: در حقيقت تو را بر بندگان من تسلطى نيست؛ مگر كسانى از گمراهان كه تو را پيروى كنند.

وهم‏چنان فرموده است:

﴿فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآَنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ۚ إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِينَ آَمَنُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَۚ إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِينَ هُمْ بِهِ مُشْرِكُونَ﴾ [نحل: 100]

ترجمه: پس چون قرآن مى‏‌خوانى از شيطان مطرود به الله پناه بر؛ چرا كه او را بر كسانى‌كه ايمان آورده‏ اند و بر پروردگارشان توكل مى‌كنند تسلطى نيست؛ تسلط او فقط بر كسانى است كه وى را به سرپرستى برمى‏‌گيرند و بر كسانى‌كه آن‌ها به او [=الله سبحانه وتعالی] شرك مى ‌ورزند.

4- جهت اثبات هرگونه رابطۀ مادی و فزیکی جن با انسان، به نص ویژه‏ای نیاز است؛ هرگاه نصی یافت گردد، ما بدان ایمان می‌آوریم. به گونۀ مثال: تسلط حضرت سلیمان علیه السلام بر جن و امر و نهی وی بر آن‌ها که این نص در قرآن آمده و برآن ایمان داریم. الله سبحانه وتعالی در سورۀ نمل از سلیمان علیه السلام اینگونه حکایت می‏کند:

﴿قَالَ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَيُّكُمْ يَأْتِينِي بِعَرْشِهَا قَبْلَ أَنْ يَأْتُونِي مُسْلِمِينَ ۚ قَالَ عِفْريتٌ مِنَ الْجِنِّ أَنَا آَتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَنْ تَقُومَ مِنْ مَقَامِكَ وَإِنِّي عَلَيْهِ لَقَوِيٌّ أَمِينٌ﴾ [نمل: 38]

ترجمه: (سلیمان) گفت: ای بزرگان! کدام یک از شما تخت او را برای من می‌آورد؛ پیش از آن‌که به حال تسلیم نزد من آیند؟ عفریتی از جنّ گفت: من آن را نزد تو می‌آورم پیش از آن‌که از مجلست برخیزی و من نسبت به این امر، توانا و امینم!

وهم چنان فرموده است:

﴿وَلِسُلَيْمَانَ الرِّيحَ غُدُوُّهَا شَهْرٌ وَرَوَاحُهَا شَهْرٌ وَأَسَلْنَا لَهُ عَيْنَ الْقِطْرِ وَمِنَ الْجِنِّ مَنْ يَعْمَلُ بَيْنَ يَدَيْهِ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَمَنْ يَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ أَمْرِنَا نُذِقْهُ مِنْ عَذَابِ السَّعِيرِ ۚ يَعْمَلُونَ لَهُ مَا يَشَاءُ مِنْ مَحَارِيبَ وَتَمَاثِيلَ وَجِفَانٍ كَالْجَوَابِ وَقُدُورٍ رَاسِيَاتٍ اعْمَلُوا آَلَ دَاوُودَ شُكْرًا وَقَلِيلٌ مِنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ﴾ [سبأ: 13]

ترجمه: و باد را براى سليمان [رام كرديم] كه رفتن آن بامداد يك ماه و آمدنش شبانگاه يك ماه [راه] بود و معدن مس را براى او ذوب [و روان] گردانيديم و برخى از جن به فرمان پروردگارشان پيش او كار می‌کردند و هركس از آن‌ها از دستور ما سر برمى‏ تافت، از عذاب سوزان به او مى‏چشانيديم. [آن متخصصان] براى او هرچه مى‏‌خواست از نمازخانه‌ها و مجسمه‌ها و ظروف بزرگ مانند حوضچه‌ها و ديگ‌هاى چسپيده به زمين مى‏‌ساختند. اى خاندان داوود شكرگزار باشيد و از بندگان من اندكى سپاسگزارند.

5- رسول الله صلی الله علیه وسلم هرگونه مرض مادی را از زاویۀ معاملات انسانی معالجه می‌نمود تا این‌که نص ویژه‏ای برای معالجۀ مرضی نازل می‏گردید؛ چون معامله با جن از جمله رابطه با آن‌ها محسوب می‌گردد. پس هرگونه واقعه همین‌گونه حل می‏گردید. در  زمان رسول الله صلی الله علیه وسلم هرگاه شخصی مقتول یافت می‏گردید، تصور بدان نمی‌گردید که کدام جنی آن را کشته است؛ مگر این‌که نصی در مورد می‏آمد، چنانچه در حادثۀ مردی‌که در خیبر مقتول یافت گردید، تصورات مردمی در پی عامل انسانی قتل گردید؛ نه عامل جنی. چنان‏چه مسلم در صحیح خود روایت کرده است:

«أَنَّ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ سَهْلٍ وَمُحَيِّصَةَ خَرَجَا إِلَى خَيْبَرَ مِنْ جَهْدٍ أَصَابَهُمْ فَأَتَى مُحَيِّصَةُ فَأَخْبَرَ أَنَّ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ سَهْلٍ قَدْ قُتِلَ وَطُرِحَ فِي عَيْنٍ أَوْ في قِيرٍ فَأَتَى يَهُودَ فَقَالَ أَنْتُمْ وَاللَّهِ قَتَلْتُمُوهُ قَالُوا وَاللَّهِ مَا قَتَلْنَاهُ... ثم وصلت القضية إلى رسول الله صلى الله عليه وسلم فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: «إِمَّا أَنْ يَدُوا صَاحِبَكُمْ وَإِمَّا أَنْ يُؤْذِنُوا بِحَرْبٍ فَكَتَبَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَيْهِمْ فِي ذَلِكَ فَكَتَبُوا إِنَّا وَاللَّهِ مَا قَتَلْنَاهُ»

ترجمه: عبدالله بن سهل و محیصه جهت ضرورتی به سوی خیبر رفتند، محیصه آمده و خبر داد که عبدالله بن سهل کشته و در چاهی و یا در خندقی انداخته شده است، یهود را احضار کردند. گفته شد، به الله سوگند شما او را کشته اید؟ گفتند به الله سوگند ما نکشته ایم. قضیه به نزد رسول الله برده شد. رسول الله صلی الله علیه وسلم گفت: یا نفر خود را معرفی می‌دارید و یا اعلان جنگ فرمان داده می‏شود؛ درجواب نوشتند، به الله سوگند او را نکشته ایم.

این یک قصه مشهور است و تصور هیچ‌کس در آن زمان بدان جهت خطور نکرد که عامل قضیه جن باشد.

6- بنابر آن کدام نصی وجود ندارد که رابطۀ مادی جن را با انسان ثابت سازد؛ پس یگانه رابطه بین انسان وجن رابطۀ وسوسه است که از این حد هیچ‌گاهی تجاوز نمی‌نماید؛ چون رسول الله صلی الله علیه وسلم خاتم النبین است که با وفات وی وحی قطع شده و نصی جدیدی دیگری نمی‌آید، از این جهت به جز رابطۀ وسوسه دیگر رابطۀ مادی بین انس وجن وجود ندارد.

چنانچه بیان شد، شیطان در وسوسۀ خود کدام سلطه‏ای ندارد؛ مگر این‌که انسان به اختیار خود وسوسه را بپذیرد. هم‌چنان در زمان خلفای راشدین امور مادی همین‌گونه معالجه می‌گردید که در واقعات قتل، سرقت، حیله‏گری تصوری از جن نمی‌گردید، همزمان با حادثه در پی عامل انسانی می‌بودند؛ چون عَالَمِ آن‌ها با عالم ما فرق دارد و رابطه آن‌ها با ما فقط وسوسه است. ازین جهت زمانی‌که انسان مریض گردد، جن کدام گونه تأثری در این خصوص ندارد و از زمان رسول الله تا اکنون انسان‏ها مطابق به تداوی اسلامی مداوا می‏گردیدند، برابر است که دوا مادی باشد؛ چنانچه از اسامه بن شریک رضی الله عنه روایت است که گفت:

«أَتَيْتُ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم وَأَصْحَابَهُ كَأَنَّمَا عَلَى رُءُوسِهِمْ الطَّيْرُ فَسَلَّمْتُ ثُمَّ قَعَدْتُ فَجَاءَ الْأَعْرَابُ مِنْ هَا هُنَا وَهَا هُنَا فَقَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ أَنَتَدَاوَى فَقَالَ «تَدَاوَوْا فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ لَمْ يَضَعْ دَاءً إِلاَّ وَضَعَ لَهُ دَوَاءً غَيْرَ دَاءٍ وَاحِدٍ الْهَرَمُ» أي إلا الموت» (رواه ابو داود)

ترجمه: وارد مجلس رسول الله صلی الله علیه وسلم و اصحاب وی شدم، اصحاب چنان بودند که گویا پرنده‏ای بالای سر آن‌ها نشسه باشد، سلام کردم و نشستم؛ بدوی‌ها از هر طرف آمدند؛ گفتند یا رسول الله آیا تداوی کنیم؟ رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «تداوی کنید، الله سبحانه وتعالی دردی را نیاورده؛ مگر این‌که دوای آن را نیز گذاشته است؛ غیر دوای هرم» یعنی مرگ.

اما مسئلۀ  تداوی با ادعیه و دم کردن، در این خصوص مسلم از طریق عائشه رضی الله عنه روایت کرده است:

«أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَرْقِي بِهَذِهِ الرُّقْيَةِ أَذْهِبْ الْبَاسَ رَبَّ النَّاسِ بِيَدِكَ الشِّفَاءُ لاَ كَاشِفَ لَهُ إِلاَّ أَنْتَ»

ترجمه: رسول الله صلی الله علیه با این دعا رقیه می‏کردند: «پروردگار! درد را رفع بساز، چون شفاء بدست تو است و به جز تو هیچ رفع کنندۀ نیست.

برعلاوۀ این، ده‌ها دعاء مأثوره در قرآن و سنت و یا دعاهای مطابق شریعت آمده است.

اما پناه بردن به کسانی‌که ادعا می‌کنند که با جنیات رابطه مادی دارند و امراض را تداوی می‌کنند، جایز نبوده و این چنین ادعاها حیله و فریب این طبقه دروغ‏‌گویان است که برای گرفتن مال مردم بین مردم غوغا برپا می‏کنند.

برادرتان عطا بن خلیل ابورشته

18 جمادى ثانی 1430هـ.ق

11 جون 2009م

(ترجمه)

اجلاس سازمان همکاری شانگهای در 13 و 14 جون در بیشکک برگزار شد. رسانه­ها در ارتباط به این اجلاس مجموعۀ وسیعی از اطلاعات را با توجه به منافع خود منتشر کردند. ما می­خواهیم به بیان برخی از حقایقی بپردازیم  که هرگز به آن توجه نشده است. اول از همه، بگذارید نگاهی به پیشنهادهای رؤسای  جمهور در اجلاس بیندازیم.

شی جین پینگ، رئیس جمهور چین، گفت: "اقتصاد منطقه باید بیشتر از پیش باز گذاشته شده، تحمل‌پذیر و انعطاف‌پذیر باشد." همان‌گونه که خواستار ادامه­ای تجارت و جذب سرمایه‌گذاری شد. هدف آن بسترسازی برای اشغال اقتصادی چین می باشد. چنان‌چه گفت: "ما باید از روحیه شانگهای به عنوان یک ارزش اساسی حمایت کنیم؛ باید به اوضاع عصر حاضر و وضعیت در حال تغییر بین‌المللی پاسخ دهیم." وی تاکید کرد که چین می­تواند از طریق رهبری سازمان همکاری شانگهای بر وضعیت بین‌المللی تأثیر بگذارد.

ولادیمیر پوتین رئيس جمهور روسیه  صحبت را به سمت موضوع امنیت تغییر داد؛ زیرا هدف روسیه از ایجاد سازمان همکاری شانگهای، مقاومت در برابر حرکات استعماری آمریکا بود. بنابراین پوتین در تلاش بود تا سازمان را به سمت این هدف سوق دهد؛ چنان‌چه گفت: "ما بر این باور هستیم که اتخاذ اقدامات احتیاطی  در چهار چوب مقاومت در برابر تروریزم مهمترین موضوعی می­باشد که باید سازمان همکاری شانگهای به آن بپردازد، سازمان در راستای جلوگیری تامین مالی (تروریسم) از طریق قاچاق مواد مخدر، و در راستای جلوگیری از رسیدن سلاح­های کشتار جمعی، شیمیایی، بیولوژیکی و غیره به دست تروریسم، باید همکاری­های لازم را داشته باشد."

رئيس جمهور روسيه قصد دارد با آمريکا که با استفاده از برخي سازمان­ها مي­خواهد به بي‌ثباتي منطقه دامن بزند، مقابله کند. زیرا حامی "تروریسم" و کسی­که  سلاح­های کشتار جمعی را علیه غیرنظامیان استفاده می­کند همین خود امریکا و روسیه می­باشند، چیزی را که ما در عراق و سوریه به چشم سر مشاهده کردیم.

وی گفت: "روسیه از همکاری بین کشورهای عضو سازمان استقبال می­کند که منجر به جلوگیری از تبلیغات  تروریسم از طریق فضاهای مجازی شود، او در ابتدا به تضاد و به مبارزه ایدیولوژیکی با اسلام و سپس موضوع مقابله با نفوذ آمریکا در انترنت را اشاره کرد." چنان‌چه گفت: "روسیه کشور مشهور جهان است." او سعی کرد روسیه را  طوری به تصویر بکشد که گویا به حل مشکلات جهان می­پردازد. پوتین با این همه می­خواست که این را بیان کند که روسیه مستحق رهبری سازمان همکاری شانگهای می­باشد. پوتین موفقیت­های روسیه را در سوریه یاد آورد شد. حال آن‌که در واقع روسیه به درخواست آمریکا وارد سوریه شده بود. همان‌گونه  پوتین موضوع ایران را مطرح ساخت و حال آن‌که در حقیقت راه حل آن نیز در دست روسیه نیست.

رئيس جمهور ایران به این اجلاس آمد تا از زیر بار فشار­های اقتصادی امریکا اندکی بدر آید. او دراین اجلاس برای این شرکت نکرده بود تا از روسیه کمکی به دست آورد؛ زیرا روسیه نمی­تواند در خصوص این موضوع به ایران کدام کمکی انجام دهد؛ چون روسیه و ایران زندگی‌شان مدیون نفت و گازی می­باشد که هر دو صادر می­کنند؛ بلکه رئیس جمهور ایران درین اجلاس برای این امید اشتراک نمود که از چین در خصوص مشکل کنونی خویش کدام کمکی به دست آورد.

پوتین گفت: "ما خواهان تمرکز و توجه بیشتری به توسعه روابط اقتصادی سودمند میان کشورهای عضو سازمان می‌باشیم" هم‌چنین پوتین ایجاد انجمنی را در سازمان همکاری شانگهای برای گسترش تجارت و سرمایه‌گذاری پیشنهاد کرد.

این به این معنی است که روسیه مجبور است اشغال اقتصادی چین را به رسمیت بشناسد. حال آن‌که در واقع روسیه هیچ انتخابی غیر از این ندارد؛ زیرا که وابستگی اقتصادی روسیه به چین در حال افزایش می­باشد. به عنوان مثال: چین نسبت به روسیه، خط مقدم میزان تجاری (صادرات و واردات) را تحت سیطره و اشغال خود در آورده است. در سال 2018م حجم تجاری دوجانبه بین روسیه و چین بیش از 100 میلیارد دالر بود. صادرات روسیه به چین از جمله محصولات فلزی (76٪)، محصولات چوب و کاغذ (11٪) بود و با همین نسبت واردات روسیه از چین از جمله ماشین آلات، تجهیزات، حمل و نقل (57٪)، پارچه و کفش (11٪) و محصولات شیمیایی (10٪) بود. در حالی­که این هر دو کشور در مجمع اقتصادی در پترزبورگ توافق کردند که حجم تجاری خویش را به 200 میلیارد دالر افزایش دهند. این دلیل بر آن است که روسیه به چین از لحاظ اقتصادی نیاز مبرم دارد. به این موضوع، این اظهارات پوتین نیز اشاره دارد: "ما به این باور هستیم که  برنامه اقتصادی چین با اتحادیه اقتصادی اروپایی – آسیایی، از یک جایگاه و یک مسیر بر خوردار بوده و آیندۀ امیدوارکننده­ای دارد."

اما در خصوص پیشنهادات حکام سرزمین های اسلامی، آن‌چه که واضح می­باشد این است که آن‌ها قدم به قدم کفار استعمارگر را در جنگ علیه اسلام دنبال کرده و برای حفظ قدرت خویش هیچ­گاه دست از تملق چین و روسیه برنمی­دارند.

قاسیم جومرت توکایف، رئیس جمهور قزاقستان، گفت: "مشکل این است که تروریسم یک شبکه جهانی بوده و امنیت سایبر نیاز به تلاش های بیشتری دارد، ایجاد مرکز امنیت اطلاعاتی در سازمان همکاری شانگهای، سهم قابل توجهی در حفاظت از فضای اطلاعاتی سازمان خواهد داشت. طوری­که بدین وسیله، وی از اظهارات پوتین در مورد این موضوع حمایت کرده و امیدوار بود که مردم قزاقستان را از اسلام دور نگه داشته باشد و از حمله رسانه‌ای آمریکا محافظت کند.

شوکت میرزایف رئیس جمهور ازبکستان گفت: "ما برنامۀ کمربند سبز سازمان همکاری شانگهای را برای آسیای میانه مهم می­دانیم، برنامه که هدف آن وارد ساختن فناوری‌های جدید و پاکیزه در کشورهای ما است." وی گفت: "ما گسترش همکاری میان تجار – بازرگانان کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای را پیشنهاد می­دهیم." همان‌گونه که میرزایف پیشنهاد برگزاری اولین انجمن اقتصادی سازمان همکاری شانگهای را در سمرقند داد. تمام این موقف­ها از جانب میرزایف برای کمک به اهداف اقتصادی چین بود.

امام علی رحمن، رئیس جمهور تاجیکستان گفت: "مهم این است که تلاش‌های‌مان برای از بین بردن بی‌ثباتی در منطقه متمرکز باشد و مقامات تاجیک آماده همکاری به مبارزه و مقاومت در برابر تهدیدات و چالش­های جدید در زمینه اطلاعات می­باشند." همان‌گونه که هویداست او هم‌چنین خود را کاپی پوتین نشان داد. اما یک روز بعد، پس از نشست دوشنبه، 18 سند را با چین امضا نمود.

همان­گونه که یک روز قبل از برگزاری اجلاس، رهبر چینی وارد قرغیزستان شد. رئیس جمهور قرغیزستان خیانت‌اش به مسلمانان ترکستان شرقی را به عنوان هدیه­ای به آن تقدیم نموده گفت: "از نظر ما موضوع اقلیت­های قومی در چین یک موضوع داخلی می­باشد." در حالی‌که اتخاذ چنین موقف­های برای مسلمانان بسیار خطرناک است. از آن‌جا که اگر چین فردا قرغیزستان را اشغال کند، مسلمانان آن‌جا نیز دچار مصیبتی خواهد شد که مسلمانان ترکستان شرقی دچار آن شده‌اند! در آن زمان روابط کنونی چین و قرغیزستان از هیچ اهمیتی برخوردار نخواهد بود.

در 13 جون، انجمن تجاری قرغیزستان – چین، مربوط به منابع معدنی، به ویژه طلای قرغیزستان، 24 سند را به ارزش 8 میلیارد دالر به امضاء رسانیده‌اند. تعامل مقامات قرغیزستان در این اجلاس به این صراحت داشت که آن­ها می­خواهند دروازۀ اشغال اقتصادی چین را باز گذاشته و متاسفانه به آن افتخار هم می­کنند! جینبیکوف در جریان این اجلاس تاکید داشت که به تقویت روابط حمل و نقل و تدارکات درون سازمانی نیاز مبرم وجود دارد و گفت: "ما از تسریع پروژه  ساخت راه آهن بین چین، قرغیزستان و ازبکستان حمایت می­کنیم."

اما در خصوص هند: امریکا آن را وارد سازمان شانگهای نمود تا در آن‌جا مشکل ایجاد کند. نریندرا مودی، نخست وزیر هند، در این اجلاس گفت: "دولت­های که به تروریست­ها کمک و از آن­ها حمایت می­کنند باید به عدالت تحویل داده شوند." اشاره به پاکستان نمود. این نخستین گام برای معرفی مشکل هند و پاکستان در سازمان شانگهای بود (انتظار می­رود که هند و پاکستان مشکلات مشترکی را در سازمان ایجاد کنند.) مودی هم‌چنین تاکید کرد که قضیۀ افغانستان برای دست یافتن به  امنیت و آرامش در منطقه، اهمیت ویژه دارد. وی به طرح آمریکایی "ادغام آسیای مرکزی از طریق افغانستان به سایر کشورهای آسیایی" اشاره کرد. انجمن تجاری قرغیزستان – هند در روز 14 جون برگزار و مودی 11 سند را با قرغیزستان امضا کرده، وام 200 میلیون دالری را به قرغیزستان اختصاص داد.

خلاصه:

از مهم‌ترین اسناد امضا شده در اجلاس سازمان همکاری شانگهای، موارد زیر را می­توان نام برد:

- درجه بندی کشورهای عضو سازمان و توافق بر مفهوم همکاری­ها در  خصوص فناوری اطلاعات و ارتباطات (روسیه از طریق قرغیزستان  به این ابتکار تشویق شده و برای چین اهمیت زیادی دارد).

- توافق بر برنامه همکاری بین المنطقه­ای کشورهای عضو سازمان (این ابتکار چین است که به سرکوب اقتصادی توسط آن کمک می­کند).

همان‌طور که پیشتر در این خصوص یادآور شدیم سازمان همکاری شانگهای تنها در خدمت منافع استعماری قرار دارد و مسلمانان نیز تنها به بازگشت اسلام می­توانند خود را از چنگال این استعمار خلاص نمایند. چیزی را که استعمارگران و مزدوران آن­ها خوب می­دانند؛ طوری‌که همواره به بهانۀ مبارزه با تروریسم و ​​افراط گرایی با اسلام و مسلمانان مبارزه می‌کنند.

نویسنده: عبدالحکیم کراهانی رئیس دفتر مطبوعاتی حزب التحریر – ولایه قرغیزستان

مترجم: علی مطمئن