(ترجمه)

اتهامات مربوط به آزار و اذیت جنسی یک دختر نوجوان توسط یک پسر نوجوان مهاجر سوری در روز 29 ژوئیه 2019 باعث حوادث غم‌انگيز در ناحیه کوچک چکمجه در ولایت/استان استانبول شده است. بر اساس این اتهامات بی‌اساس که در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد، گروهی از جوانان این منطقه بالای دانشجویان بی‌گناه سوری با چاقو یورش برده و محلات کاری مردم سوریه را تخریب کردند. با این‌حال، سخن‌گوی دولت استانبول در بیانیۀ خود اظهار نمود که این اتهامات بی‌اساس بوده و روند قانونی بالای شرکت کنندگان در این رویداد اعمال شده است.

باید یادآور شد که این‌گونه حملات در برخی شهرهای ترکیه، عمدتاً در استانبول افزایش یافته است، و خصومت نسبت به مردم سوریه به‌طور کلی به حوادث آزار و شکنجه تبدیل شده است. بیانیه‌های سیاست‌مداران ناسیونالیست و سیکولار مسائل را بدتر و نزاع‌ها را تقویت نموده و باعث گردیده تا اصل مسئولیت فردی را نادیده گرفته و مهاجران، مسئول جرم فردی تلقی شوند. این ذهنیت‌ها هم‌چنین طوری جلوه داده می‌شوند که بحران اقتصادیی که ترکیه در حال تجربه آن است، ناشی از موجودیت سوری‌ها در این سرزمین است. گفتار نفرت‌انگیز و اذیت زبانی مال آن عده کسانی است که این ذهنیت را نمایندگی می‌کنند؛ طوری‌که آن‌ها  در مورد برادری مهاجران و انصار که اسلام به ما آموخته است، اصلاً چیزی نمی‌دانند و یا هم خود را در این مورد مسئول نمی‌دانند . آن‌ها به خوبی می‌دانند که آزار و اذیت جنسی و حملات ناخوشایند در ترکیه قبل از ورود مهاجران مسلمان سوری در ترکیه رخ داده است؛ بناءً، سخنان نفرت‌انگیز و خصمانه این افراد در اصل بیان‌گر دیدگاه و نفرت آن‌ها از اسلام و مسلمانان است. اگر اسد قاتل و خون‌خوار برادران و خواهران سوری ما را آواره نموده و آن‌ها را از مال و دارائی‌شان محروم می‌کند، این به دلیل آن است که آن‌ها مسلمان هستند. با این‌حال، این سیکولارها و ناسیونالیست‌ها در ترکیه با ذهنیت مشابهی حرکت کرده و این رویکرد بی‌رحمانه را بدون هیچ‌گونه شرم ارائه می‌کنند.

و اگر موقف طبقه ناسیونالیست و سیکولار این‌گونه باشد و در دشمنی با اسلام و مسلمین سپری شود؛ پس ما به حزب حاکم و نمایندگان آن در قدرت که در این آواخر تقویت ناسیونالیسم را دنبال نموده و از موقف مورد نیاز برای انجام دشمنی علیه آن‌ها پرهیز کرده و در خصوص این امر؛ مانند سکوت قبرستان خاموش مانده‌اند، چه بگوئیم؟! آیا کسانی‌که شعار برادری "مهاجران و انصار" را مطرح می‌کردند؛ زمانی‌که انقلاب سوریه در اوج خود بود و اکنون تهدید به خروج سوری‌ها می‌کنند، آیا آن‌ها در این کمپاین تحریک و حملات نقش دارند؟! آیا شکست در انتخابات استانبول در این سکوت نقش مهمی دارد؟ حقیقت این است که این سیاست دولت ترکیه نسبت به سوریه که با سیاست‌های آمریکا هماهنگ است، موجب ناامیدی و ناکامی شده است. امواج مهاجرین که از سوریه آمده‌اند مدیریتی‌که برای مسلمانان مناسب است دریافت نکردند و جامعه در ترکیه از ارزش‌های اسلامی و برادری محروم شده است. این طبیعی است که هرکسی به جرم و جنایت بپردازد؛ اما اتهام جرم فردی به خانواده و یا مردمش از مفاهیم عدالت، حقیقت و انصاف به دور است. متأسفانه کسانی‌که حکم کردن بر اساس اسلام را ترک کرده‌اند، در قضاوت‌شان از اصل عدالت و انسانیت به دور افتاده‌اند. جامعه‌ای که توسط نظام‌های کفری اداره می‌شود، اساساً تبدیل به یک باتلاق می‌شود که توسط ارتشاء و فساد اداره شده و ناهنجاری‌ها و انحرافات در آن گسترش می‌یابد. بنابراین، هرازگاهی‌که این حکومت سیکولار و نظام فاسد تغییر نماید و یا هم ناپدید شود، همه‌چیز به اذن الله سبحانه‌وتعالی به طور بنیادی تغییر خواهد کرد.

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر ولایه-ترکیه

مترجم: کریم خان

(ترجمه)

پدیده‌ای به‌نام "رجال دین" در اسلام وجود ندارد؛ اما آیا علمای وجود ندارد که آنان وارثین انبیاء هستند؟ و آیا آن‌ها کسانی نیستند که مرجع علوم شرعی و دریافت فتوا شناخته می‌شوند؟ و آیا آن‌ها کسانی نیستند که توانایی فهم هدف شارع/الله سبحانه و تعالی و به‌ویژه فهم مسائل جدید را دارند؟ اصطلاح "رجال دین" در نزد نصرانی‌ها و سائر ادیان دارای جوانب منفی؛ چون: تحریف، تغییر و به‌بردگی گرفتن مردم توسط پاپ به واسطه دین و... می‌باشد؛ بنابراین هدف از این سخن که "رجال دین" در اسلام وجود ندارد چیست؟ آیا منظور از آن، این است که جدایی دین از دولت وجود ندارد، و یا این است که هر شخص می‌تواند بدون علم در امور دین سخن بگوید؟

این پرسش دارای زوایای مختلف بوده؛ به ویژه در نبود دولت بسا اوقات نیاز به توضیح و توجه  بیشتری دارد. به اهمیت و خطرناک بودن این موضوع در نکات ذیل اشاره می‌شود:

1- مسأله وجود و عدم وجود "رجال دین" در اسلام موضوعی نیست که به وجود و عدم وجود دولت اسلامی رابطه‌ی داشته باشد. (گرچند بودن و نبودن دولت اسلامی بر تمامی موضوعات تأثیری غیر قابل انکار دارد.)

2- صاحب علم در اسلام هرچند به مراتب بلندی دست یابد معصوم شمرده نمی‌شود؛ اما در سائر ادیان رجال دین را نماینده الله تبارک و تعالی می‌شمارند که آن‌ها حلال و حرام را به نیابت از الله تعیین می‌کنند و افزون بر این، اعتراض مردم علیه رجال دین به باور آن‌ها به مثابه‌ی اعتراض علیه ذات الله متعال است. اما در رابطه‌ی اسلام باید گفت هیچ‌کسی به جز انبیاء علیهم السلام معصوم نیستند؛ زیرا آن‌ها کسانی هستند که دین الله سبحانه وتعالی را به مردم می‌رسانند. اما علماء کسانی هستند که اهلیت استنباط حکم شرعی را از ادله‌ی تفصیلی متعلق به اعمال بندگان دارند، که استنباط شان گاهی درست و گاهی اشتباه از آب در می‌آید؛ اما پیروان آن‌ها تا زمانی‌که تلاش‌شان بر اساس شریعت باشد، مستحق پاداش می‌گردند.

در سائر ادیان با سخن علما گرچند برخلافت دین‌شان هم باشد مخالفت صورت نمی‌گیرد؛ ولی سخن علما در اسلام در صورتی‌که برخلاف دین باشد و یا این‌که حکم و یا نظری را بدون دلیل بیاورند، رد می‌گردد. این چیزی‌ست که حفاظت دین را از تغییر تضمین نموده و از تابع شدن امت توسط علما به حاکم فاسد جلوگیری می‌نماید.

3- علمای مسلمان به بودن در میان مردم و عدم کناره‌گیری و انزواء از جامعه مأمور گردیده‌اند؛ تا این‌که فهم واقعیت و شرائط زندگی مردم به آنان فراهم  گردد، و بتوانند بر حکم نازل شده در این مورد آگاهی حاصل کنند. همان‌طوری‌که یکی از مهم‌ترین کار علمای مسلمان سیاست و محاسبه حکام می‌باشد و این کار از طریق کناره‌گیری و صومعه‌نشینی امکان ندارد! چنان‌چه آن‌ها نیز به جهاد و عدم خودداری از جهاد به بهانه‌ی کسب علم مأمور گردیده‌اند.

4- امانتِ رساندن دین و حمل دعوت اسلامی به افراد، گروه‌ها و دولتِ امت اسلامی مرهون می‌باشد، و این کار وجیبه‌ی همه است؛ مگر این‌که مسئولیت علماء و دولت اسلامی – اگر وجود داشته باشد – در این زمینه از همه بیشتر است؛ با آن هم هر مسلمان مسئولیت دارد تا دین را حمل نموده و از امت حفاظت نماید و مقداری از علم شرعی بهره ببرد که بتواند زندگی فردی خود را بر اساس شریعت حنیف سامان بخشد.

نویسنده: دکتور فرج الممدوح برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر

(ترجمه)

پیروزی نامزد حزب جمهوری‌خواه خلق (اکرم امام اغلو) در دور دوم انتخابات شهرداری استانبول به تاریخ 23/6/2019م  با درصدی 54.21 رأی اعلان گردید. این نامزد از رقیب انتخاباتی خود از حزب عدالت و توسعه بن یلدریم که درصدی رأی آن 44.99 رأی بود، پیشی گرفت. سپس اردوغان مجبور شد که به شکست حزب خود اعتراف کرده و به رقیب خود تبریک بگوید.

اردوغان نتایج انتخابات 2019/03/31 را نپذیرفت و خواستار بازشماری آراء شد­­، با آن‌که نتایج  طوری بود که تفاوت درصدی آراء بین نامزد حزب خود و نامزد حزب رقیب 25 هزار رأی بود؛ اما پس از بازشماری توانست که این تفاوت را به 13هزار رأی کاهش دهد. این کاهش او را خام طمع ساخته خواستار برگزاری دور دوم انتخابات شد. چنان‌چه انتخابات برای بار دوم برگزار و در نتیجه به گونه­ای فضیحانه نامزد حزب رقیب اردوغان با تفاوت 806،426 رأی برای بار دوم نیز برندۀ این دور شد.

نتیجه‌ی این دور انتخابات نیز به‌ این دلیل نبود که مردم حزب رقیب اردوغان را دوست داشته باشند. بلکه دلیل آن تنفری بود که مردم نسبت به خودخواهی­های اردوغان دارند و گامی بود به سمت رهایی از چنگال وی. حتی مناطق مسلمان نشینی­که در حمایت از اردوغان و تنفر از حزب جمهوری‌خواه خلق و مؤسس آن مصطفی کمال شهرت دارند؛ مانند: مناطق الفاتح، ایوب و اسکودار، نتایج پیروزی نامزد حزب جمهوری‌خواه خلق در میان آن‌ها چشم‌گیر و آشکار می­باشد.

اردوغان همواره برای پیروزی در انتخابات عمومی، محلی و ریاست جمهوری از احساسات اسلامی سوء استفاده نموده و در میدان واقعیت هیچ‌چیزی از اسلام را در معرض اجراء قرار نداده است. بلکه در عوض، آزادی­ها را آزاد گذاشته، فحشاء و رذایل اخلاقی را پخش و نشر و به سمت انحرافات؛ مانند: همجنس‌گرائی، شیطان‌پرستی و در کنار آن آزادی قمار، نوشیدن الکل و شراب، و خوردن سود فرامی­خواند؛ به‌گونه­ای که تمام مردم به بهانۀ ترویج رشد اقتصادی به آن آلوده شده‌اند. همان‌طور ایجاد فضاهای فاسد و فاسدکننده برای دور ساختن مردم از احکام شرعی مخصوصاً به وسیلۀ رسانه­ها که در گسترش فحشاء دست بالای دارند، کاملا مورد حمایت قرار می‌گیرند. هم‌چنان وانمود ساختن این‌که تمام مخالفت­ها با احکام شریعت اسلام طبیعی بوده و قابل پذیرش است و این نیز در حالی می­باشد که از طرفی، بر حاملین دعوت اسلامی مخصوصاً دعوت‌گران به سوی خلافت و بر نهی کنندگان از منکرات اوضاع را کاملاً تنگ و طاقت‌فرسا می­گرداند. طوری‌که هیچ‌کس درین کشور حق انکار و نهی از هیچ منکری نداشته و نمی­تواند کسی را امر به معروف کند.

هواداران و پیروان اردوغان همواره مردم را دل‌داری می‌دادند که اردوغان به زودی اسلام را در عرصه‌ای تطبیق خواهد گذاشت؛ اما به تدریج، می‌گفتند واقعیت کنونی یکی از مراحلی می‌باشد که به سمت مرحلۀ تطبیق اسلام گذرانده می­شود. در حالی‌که باید از آن چنین پرسید که آیا از راه بازگشت به عقب و بازگشت به سمت آزاد گذاشتن آزادی­ها و نشر فحشاء و رذایل اخلاقی و اعمال حرام دیگر و هم‌چنان ایجاد فضاهای فاسد و فاسدکننده، اسلام در عرصۀ تطبیق قرار می­گیرد. آیا بر عقل یک عاقلی چنین خطور می­کند که چنین واقعیتی منجر به تطبیق اسلام می­شود؟ آیا اصرار اردوغان بر سکولاریزم، دیموکراسی و دعوت به سوی آن‌ها، گمراه‌سازی مردم برای مخالفت با اسلام مرحله­ای از مراحل تطبیق تدریجی اسلام است؟ آیا اصرار اردوغان بر پیمان با دشمن اسلام پوتین در کنار پیمان با امریکا مرحله­ای از مراحل تطبیق تدریجی اسلام است؟ شمارا چه شده است؟ چه‌گونه قضاوت می­کنید؟ امور را چه‌گونه می­فهمید؟

اگر واقعیت برعکس می­بود؛ ممکن ادعای اجرای مراحل تطبیق تدریجی اسلام، تصدیق می­شد. لکن در واقعیت کنونی اصلاً امکان ندارد که گمان شود در خصوص تطبیق اسلام کدام برنامۀ تدریجی وجود دارد. یعنی علی‌رغم این‌که راهکار تدریج با تطبیق کامل و فوری اسلام به مجرد به حکومت رسیدن یک حاکم مسلمان در تضاد می­باشد.

هنگامی‌که برای کودتا علیه اردوغان در 15 جون 2016م تلاش صورت گرفت. مردم در برابر انقلابیون تکبیرگویان بیرون آمده شعار لااله الا الله را سر دادند و دامن مساجد را گرفته به دعا و نماز پرداختند. اما اردوغان پس از این‌که نجات پیدا کرده و تلاش­های انقلابی خنثی شد، مردم را به سمت دیموکراسی فراخواند، مسیرشان را تغییر داد و زمانی‌که حزب جمهوری‌خواه پس از انقلاب به مدت یک هفته مسیر دیموکراسی را می­پیمود. اردوغان از پیروان و هواداران خود خواست که در آن مسیر حزب جمهوری‌خواه را همراهی کنند. چنان‌چه از هواداران خود در آلمان نیز خواست که آن‌ها­ به دیموکراسی نیز احترام بگذارند. از آن‌ها نخواست که اسلام را ملاک اقدامات خویش قرار دهند. تمام مواردی مانند این برای دور ساختن مردم از شعایر اسلامی و بازداشتن آن­ها از بازگشتاندن اسلام و ایجاد فضای اسلامی که خواستار تطبیق اسلام باشد، می­باشد. اردوغان از بهترین فرصت پیش آمده استفاده نکرد؛ درحالی‌که پس از شکست کودتا در کنار تسلط به دستگاه­های امنیتی و مخابراتی و در کنار همدردی مردم، بر ارتش ترکیه نیز تسلط کامل پیدا کرده بود.

 از جمله عوامل دیگری که منجر به شکست حزب اردوغان شد، درک مردم از این است که اردوغان با استفاده از سلطه‌ی خود و از خودخواهی که دارد می­خواهد به هرگونه که می­شود نامزد حزب وی در استانبول برنده شود، انتخابات را به دور دوم انداخته است. دیگر این‌که اردوغان از آن‌جایی‌که بر آراء کرد­ها حساب کرده و گمان می­کرد پیروزی حزب جمهوری‌خواه خلق در گرو آراء آنان می­باشد. به وسیله­ای بازگذاشتن دروازۀ دیدار با اوجلان و رسیدن به آن جاهی‌که سال‌های بسته بود، کرد­ها را سرگرم نمود. علاوه بر عواملی مانند  ظلم متداوم آن با مخالفین آن، برخی از کسانی‌که آنان را به ارتباط به کودتا 15جون متهم می­کند. وزیر داخله ترکیه سلیمان سویلو به تاریخ 10/3/2019م اعلان کرد که تعداد کسانی­که تحت توقیف قانونی قرار دارند به 511هزار تن می­رسند؛ اما بیشتر از 30821 تن از آنان هنوز بازداشت نشده اند. این در حالی می­باشد که دستگیری­ها و پاکسازی­ها در ارتش، در سازمان امنیت و در ارگان­های دیگر؛ هم‌چنان ادامه دارد. علاوه بر کسانی­که از وظایف‌شان سبک‌دوش شده و تعدادشان به 150هزار می­رسد. تمام مواردی مانند این، خشم و عصبانیت را علیه اردوغان افزایش می­دهد.

علاوه بر وجود ناآرامی در بین  حزب اردوغان به دلیل استبداد و خودخواهی آن. چنان‌چه به همین دلیل بود که داود اغلو در تلاش تأسیس حزب دیگری شد و شاید هم امریکا در صدد بدیلی برای اردوغان می­باشد.

یکی دیگر از مهمترین اموری­که اردوغان به آن تکیه زده بود، موضوع اقتصاد ترکیه بود. حال آن‌که اوضاع اقتصادی در این کشور در حال بدتر شدن است. اردوغان توان مهارکردن روند کاهش لیره را ندارد. رشد اقتصادی از 7.4 درصد در سال 2017 به 2 درصد کاهش یافته است. افزایش درصدی بیکاری به 14.7، تورم به 20، سود به 24 در صد رسیده است.

همان‌گونه در حوزۀ سیاست­های خارجی اردوغان همراه روسیه، ایران و امریکا دولت‌هایی‌که از نظام جنایت‌کار بشار اسد حمایت می­کنند، هم­پیمان می­باشد. چنان‌چه مردم سوریه را ذلیل و تسلیم نظام نمود. به همین تازگی­ها در تاریخ 17/9/2018م، توافق سوچی را با پوتین، همراه با مبارک گوئی­های امریکا، امضاء کرد. برای این‌که گروه­های مسلح  و انقلابیون منطقه ادلب را تحت محاصره قرار داده و مانع پیشروی­های انقلابیون شود. به سمت مناطق تحت کنترل نظام و پایگاه نظامی روس در حمیم و برای این‌که در داخل این حصار قوت انقلابیون تضعیف شده و به راه حل سیاسی تسلیم شوند، راه حل سیاسی­که امریکا پیشنهاد می­نماید.

به همین اساس است که برخی از مردم در ترکیه از ازدیاد پناهندگان سوری در ترکیه شکایت داشته مدعی می­شوند که این پناهندگان کارهای‌شان را از آنان گرفته‌اند. آنان را سبب مشکلات اقتصادی خود عنوان می­کنند. به همین دلیل بر پناهندگان سوری سخت گرفته بر آن‌ها ظلم روا می­دارند. با وجودی‌که سبب این واقعیت نیز اردوغان می­باشد. زیرا توطئه‌های او همرای توطئه‌گران علیه مردم سوریه بود که آنان را از سقوط نظام بازداشته و باعث این مشکلات برای پناهندگان سوری شد. در حالی‌که حل مشکل‌شان در سرنگونی نظام بود. اگر نظام در سوریه سرنگون می­شد؛ حتماً تمام مردم سوری از تمام کشورها به سوریه و به خانه و زندگی خود باز می­گشتند. اما هم­پیمانان اردوغان امریکا، روسیه، ایران و گروه­های وابسته به آن، سعودی و دیگران برای ممانعت از سرنگونی نظام و فریب دادن انقلابیون دست از هیچ توطئه­ای برنداشته و آنان را از مناطق تحت کنترل‌شان بیرون و نگذاشتند که وارد دمشق شده و نظام را سرنگون نمایند؛ در حالی‌که این گروه‌ها از چنین توانائی برخوردار بودند.

می­توان گفت که بسیاری از مردم آغاز به دوری از اردوغان و دور ساختن دیگران از وی  نموده و در صدد انتقام از آن می­باشند. ضرب‌المثلی مشهوری در کوچه و بازار ترکیه در میان مردم عام می­باشد که می­گویند: "هر کسی‌که استانبول را به دست آورد ترکیه را به دست آورده است و هر کسی‌که استانبول را از دست داد ترکیه را از دست داده است"؛ بناء این خسارۀ اردوغان علاوه بر عوامل دیگری، از خسارۀ بزرگ آن خبر می­دهد، مخصوصاً دوری آن از اسلام و دور نگهداشتن مردم از اسلام به وسیله نهادینه ساختن سکولاریزم، دیموکراسی و آزادی‌های عامه در میان جامعه. چیزی که به زودی صدای اسلام‌گرایانی که در طول 17سال فریب ادعای تدریج را خورده بودند، بلند خواهد کرد، از نگاه اکثر این اسلام‌گرایان تا کنون هیچ پیشرفتی صورت نگرفته به جز بازگشت بیشتر به گذشته. مهم نیست که حزب جمهوری‌خواه خلق قدرت را به دست گیرد، تاریخ سیاه و تاریک‌اش از دوران مؤسس آن به ظلم استبداد مشهورمی­باشد. حزبی‌که در گذشته همواره در میدان حل مشاکل بازنده بوده است. انتخاب نامزد آن فقط برای انتقام از اردوغان می­باشد و بس و گرنه این حزب از هیچ محبوبیتی برخوردار نیست. بنابراین، خسارۀ کنونی اردوغان ضربه­ای خواهد بود که هر از هوش رفته‌ای را هوشیار خواهد کرد. و به زودی همه‌گان درک خواهند کرد که هر آن‌چه را  حزب‌التحریر گفته است درست می‌باشد. اما در هر حال حزب‌التحریر باید هر واقعیت را یک فرصت دیده ریشه‌اش را مستحکم، تنه‌اش را رشد، ساقه‌اش را بلند، برگ‌هایش را خرم و سرسبز و میوه‌اش را آماده­ای خوردن کند. شاید که خلافت اسلامی در انقره تأسیس شود نه در استانبول و از آن‌جا به خانه‌اش (بیت‌المقدس) انتقال خواهد کرد. همان‌گونه که رسول الله صلی الله علیه وسلم بشارت‌اش را داده بود. زیرا خلافت اسلامی در شهری که سقوط کرده است دیگر در آن باز نمی­گردد.

نویسنده: اسعد منصور

مترجم: علی مطمئن

(ترجمه)

سه تن از اعضای حزب‌التحریر که در جریان سیمینار "افول و ظهور خلافت علیه تهدیدهای لیبرال" توسط اداره دینی-اسلامی جوهور (JAINJ) به‌تاریخ 6اپریل 2019م دستگیر شده بودند، محکمه‌ی عالی شرعی جوهور بهرو به قضاوت قاضی شرعی سیارالنظام سعد در 2 ژوئیه 2019م آن‌ها را متهم اعلام کرد. متهمین، داکتر صلاح‌الدین بن ابراهیم 51 ساله و داکتر نور ازلن شاه بن عثمان بساه 35 ساله، تحت بند اول ماده 11 جرایم جنایی مصوبه‌ی 1997م جوهور، به جرم تدریس موضوعات مرتبط به دین اسلام بدون داشتن کدام تولیه (اعتبارنامه) و صلاح‌الدین بن مشکوری 39 ساله، تحت ماده 43 همان مصوبه به‌خاطر شرکت در جرم، به جریمه‌ی نقدی که بیش‌ از 5 هزار رنگیت نبوده یا زندان که از سه سال تجاوز نکند، محکوم شده اند.

حزب‌التحریر-ولایه مالیزیا بدین وسیله اظهار می‌دارد:

1.  عمل اداره‌ی دینی-اسلامی جوهور (JAINJ) بسیار شرم‌آور است، چرا‌که این اداره باید حافظ اسلام و مبلغین آن و هم‌چنان تسهیل‌کننده‌ی تلاش‌های دعوت‌گران در جامعه باشد. برعکس، دستگیری و تعقیب‌هایی‌که انجام می‌شود، بیان‌گر این نکته است که اداره دینی-اسلامی جوهور نه‌تنها کمکی نکرده، بل مانعی در برابر  دعوت است؛

2.  دعوتی‌که توسط حزب‌التحریر حمل می‌شود،‌ وجیبه‌ای از جانب الله سبحانه و تعالی و رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم می‌باشد، و این یک تکلیف بر هرمسلمان است تا بدون اجازه‌ی کدام حزب و نهاد به آن اقدام نماید. حمل دعوت جرم نیست، نه جزء جرایمی که در محکمه/دادگاه ختم می‌شود؛3.  اداره‌ی دینی-اسلامی جوهور (JAINJ) به‌جای دستگیری و تعقیب کسانی‌‌که به خیر جامعه دعوت می‌کنند، باید در مبارزه با فساد و جرایمی که برای جامعه زیان‌آور است، به‌خصوص در جوهور، تلاش‌های بیشتری را متمرکز سازد؛

4. دستگیری و تعقیب اعضای حزب‌التحریر هرگز مانع دعوت‌مان نخواهد شد، اما در عوض، تبدیل به یک عامل انگیزشی برای حزب‌التحریر خواهد شد تا در حمل این وجیبه و تکلیف باشکوه سخت‌تر تلاش نمایند؛

5.  اگرچه ما تعهد کردیم تا سطح محکمه/دادگاه عالی این قضیه مبارزه کنیم، اما از آن‌جایی‌که ما خیر اداره‌ی دینی-اسلامی جوهور (JAINJ) را می‌خواهیم، بدین وسیله ما به اداره‌ی دینی-اسلامی دوستانه توصیه می‌کنیم تا از این تعقیب دست بردارد، چنان‌که بار مسؤولیت این اداره در این دنیا سبک‌تر خواهد شد، و مهم‌تر از آن، اداره دینی-اسلامی مسؤولیت سنگین‌تری در آخرت نخواهد داشت.

حزب‌التحریر از سال 1953م باوجود تمام موانع و مشکلات فعالیت داشته و دعوت را در سراسر جهان حمل می‌کند؛ اما این مشکلات بدون درنظرداشت سختی و سنگینی آن، ذره‌ای از اراده‌ی اعضای حزب ‌را کم نساخته است، حزب‌التحریر به فعالیت‌اش تا زمان تأسیس قانون الله سبحانه و تعالی به‌طور سرتاسری روی کره‌ی زمین تحت سایه‌ی خلافت راشده بر منهج و روش نبوت، بدون وقفه به فعالیت‌اش ادامه خواهد داد. ما، اعضای حزب‌التحریر به الله سبحانه و تعالی سوگند یاد کرده‌ایم که هرگز از تلاش برای تأسیس دین‌اش دست نخواهیم کشید، تا این‌که او سبحانه و تعالی نصرت را نصیب ما کرده و یا ما را به‌سمت خودش بخواند.

عبدالحکیم عثمان سخن‌گوی حزب‌التحریر- ولایه مالیزیا

مترجم: تمیم افشار