(ترجمه)
الله سبحانه وتعالی رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وسلم را بشارت‌دهنده و انذاردهنده مبعوث نموده و آن‌چه از جانب اوتعالی که عبارت از احکامِ تنظیم زندگی است، با خود آورده و برای کافۀ بشریت رحمت شمرده می‌شود. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:
﴿وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ﴾
[انبیاء: 107]
ترجمه:و تو را جز رحمتى براى جهانيان نفرستاديم!
رسول الله صلی الله علیه وسلم دولت اسلامی را در مدینه منوره تأسیس نمود. این دولت(خلافت) پس از رسول الله صلی الله علیه وسلم دارای ارکان، اصول و ساختار واضح است؛ چنان‌چه می‌فرماید:
«كَانَتْ بَنُو إِسْرَائِيلَ تَسُوسُهُمْ الأَنْبِيَاءُ، كُلَّمَا هَلَكَ نَبِيٌّ خَلَفَهُ نَبِيٌّ، وَإِنَّهُ لا نَبِيَّ بَعْدِي وَسَتَكُونُ خُلَفَاءُ تَكْثُرُ، قَالُوا: فَمَا تَأْمُرُنَا؟ قَالَ: فُوا بِبَيْعَةِ الأَوَّلِ فَالأَوَّلِ وَأَعْطُوهُمْ حَقَّهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ سَائِلُهُمْ عَمَّا اسْتَرْعَاهُمْ»
(مسلم حدیث شماره ۱۸۴۲)
ترجمه: امور بنی اسرائیل را پیامبران اداره می‌کردند، هرگاه پیامبری وفات می‌کرد، پیامبر دیگری به‌جای آن می‌آمد و هیچ پیامبری بعد از من نخواهد آمد، ولی خلیفه‌های فراوانی خواهند آمد.(اصحاب) پرسیدند: ما را در قبال آن‌ها چه دستور می‌دهید؟(رسول الله صلی الله علیه وسلم) فرمودند: به بیعت نخستین خلیفه که بیعت شده وفا دار باشید و حق آن‌ها را ادا کنید، آن‌ها نیز نزد الله(سبحانه‌وتعالی) در قبال رعیت خود مسئولیت دارند.
پس از رسول الله صلی الله علیه وسلم خلفای راشدین و پسینیان آنان، بیرق اسلام را حمل نموده و خیر و هدایت را برای کشانیدن مردم از تاریکی‌های کفر به سوی نور اسلام و از جور ادیان به عدل اسلام و از تنگی دنیا به فراخی دنیا و آخرت در سرزمین‌های مفتوحه پخش می‌نمودند. وضعیت هم‌چنان قرن‌های متمادی ادامه پیداکرد؛ خلافت توانست امت‌ها و مردمان سرزمین‌هایی‌که توسط اسلام فتح گردیده بودند، ذوب‌شان نموده و بحیث امت واحد مبدل نماید که همانا امت اسلامی است. در جریان این دوره که تماماً بیشتر از سیزده قرن ادامه پیداکرد، کفار در کمینگاه کیان اسلام و دولت خلافت نشستند. بناءً مسلمانان مورد آزمایش‌های مختلف قرار گرفتند از جمله این‌که در مصیبت"تاتار" گرفتار گردیدند. آنان(تاتاری‌ها) با مسلمانان چی کارهایی‌که انجام دادند و از مسلمان‌ها نهرهای خون جاری نمودند که بعداً امت اسلامی‌توانست بالای آنان غالب شود و اکثریت آنان مسلمان شدند. سپس به همین‌شکل جنگ‌های صلیبی مدت دو قرن ادامه داشت و در نهایت مسلمانان پیروزشدند. به این ترتیب، غرب کافر متیقین شد که ارتش امت اسلامی به پرتگاه سقوط مواجه نمی‌شود؛ بناءً دست به ایجاد فتنه‌ها، دسائس، توطئه‌ها و برنامه‌ها زدند تا آن‌که در پایان قرن سیزده توانستند، آشکارا موفق به نابودی کیان اسلام شده و خلافت را مشخصاً در 28 رجب سال 1342هـ.ق موافق به 3مارچ سال 1924م، سقوط دادند. غرب پس از آن تاریخ، تا اکنون دست به برچیدن اسلام از ساختار دولت و نظام زندگی، به کمک انگلیس و مزدوران‌شان چون مصطفی کمال خائن و... زدند. بناءً نقش "حکم بماأنزل الله" در میان مردم کم‌رنگ شده و حاکمیت کفر به تنهایی باقی ماند. این حاکمیت در میان مردم تطبیق می‌شود و این حالت تا به امروز ادامه دارد.
از دست دادن خلافت تنها یک حادثۀ عادی نیست؛ بلکه امت اسلامی امروزه در نبود آن مغلوب شدند. اکثریت سرزمین‌های اسلامی تحت استعمار بوده و بقیه آن در دست مزدوران آنان است؛ چنان‌چه امیر شعراء احمد شوقی در قصیده‌ای که پیرامون سوگ‌واری خلافت سروده، از این حادثه سوگناک و مصیبت عظیم پرده برمی‌دارد:
كفنت في ليل الزمان بثـوبه و دفنت عند تبلج الإصباح
شيعت من هلع بعبرة ضاحك فی كل ناحية وسكرة صاح
ضجت عليــك مــآذن و منابر و بكت عليك ممالك و نواح
الهند والـــهة و مصـر حـزينة تبكي عليك بمدمع سحاح
والشام تسأل والعراق و فارس أمحا من الأرض الخلافة ماح
معنی قصیده
در جامۀ شب رنگ (تاریک) زمان کفن شدی و در هنگام طلوع صبح‌گاهان دفن شدی
به سرعت و توسط رهروانی شاد و سرمست منتشر در همه جا تشیع شدی
گل دسته‌ها و منبرهای مساجد در اندوه از دست دادن تو فریاد زدند و سرزمین‌های نواحی مختلف گریه سر دادند
هند آشفته و مصر اندوهگین شد و با چشم گریان فریاد زدند
و شام و عراق و فارس می‌پرسند که آیا کسی خلافت را از لوح زندگی پاک نموده؟ که ما این چنین در مصیبت به سر می‌بریم؟
آری، خلافت از زمین محو شده، نظام سرمایه‌داریی باطل پابرجا و ظلم و فساد عام شد. مسلمانان در ذلت و بدبختی زیر دولت‌های کارتونیکی مسخره‌آمیر زندگی می‌نمایند که این دولت‌ها وظیفۀشان تنفیذ برنامه‌های کفار استعمارگر بر امت اسلامی است. امت اسلامی امروزه به دو دهه قبل بر نمی‌گردد، چنان‌چه به این نتیجه رسیده و قناعت نموده: فسادی‌که در آن زندگی می‌کنند راه نجات ندارد؛ مگر با اسلام. ازین‌رو گرایش به خلافت پیداکردند؛ غرب با این کار خشم‌گین شده و صراحتاً با اسلام در جنگ برامده تا مسلمانان دارای دولتی نباشند.
اگر ما یادبود سالروز دردناک سقوط خلافت را زنده نگه‌می‌داریم، این زنده نگهداشتن به هدف نهضت مسلمانان است تا برای اعادۀ خلافت راشده برمنهج نبوت دست بکارشوند؛ زیرا در غیاب آن کفار جرئت یافته تا سرزمین‌های اسلامی را اشغال و یهود را در سرزمین اسراء و معراج قدرت داده و جایگزین ساختند؛ سرزمینی‌که به رهبری صلاح الدین ایوبی از پلیدی صلیبی‌ها آزادشده بود. هم‌چنان در غیاب خلافت کفار خود را پیشوای امور مسلمانان دانسته و آنان را از لباس شرعی منع نموده و مجبور به کشیدن لباس‌های‌شان و تبرج نمودند. در نبود خلافت، امت اسلامی فقیر شده و ثروت‌های‌شان به یغما برده شد. کفار استعمارگر در مبارزه‌ها به هدف منافع‌شان داخل شده و مسلمانان را در میان خودشان به جنگ و قتال انداخته و بابرنامه‌هایی‌که حکام دست‌نشانده و بی‌عقل انجام می‌دهند، ثروت‌های امت اسلامی هدر رفته و آب‌روی‌شان ریخته شده و در تمام حالات مسلمانان ضعیف شدند.
چنان‌چه گفته آمدیم، الحمدلله امت اسلامی بیدار شده و راه نجات را در نبود کفار استعمارگر و مزدوران‌شان پیدانموده‌اند و با این حساب، ظلم را رد و خواهان سقوط نظام‌های طاغوتی اند که این یک نوید و بشارت به امت اسلامی، نسبت به آن‌چه کفار گمان می‌کنند –که این امت دیگر قادر به دولت نخواهد بود- بوده و این امت هنوز زنده است. اما امت اسلامی به آگاهی مستنیر و تلاش زیاد نیاز دارد که نهضت اساس آنست و تنها با اسلام و کار بخاطر برپایی، زندگی و نظام‌های آن می‌توان به این هدف دست یافت.
پس تنها خلافت قادر خواهد بود که امت اسلامی را از این زندگی ذلت و تنگ به زندگی عزت‌مندانه و بلند تحت سایۀ احکام پروردگار عالمیان، که این فرض، نه تنها فرض زمانه؛ بلکه تاج الفروض است، سوق دهد؛ زیرا بسیاری از احکام اسلام در عدم موجودیت آن اجرا نمی‌شود و نیز مرگ هریک مان در این زمان مرگ جاهلیت است، به سبب عدم جامه عمل پوشیدن احکام اسلام و خلافت. رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌فرمایند:
«وَمَنْ مَاتَ وَلَيْسَ فِى عُنُقِهِ بَيْعَةٌ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً»
ترجمه: هرکس در حالی بميرد که در گردنش بيعتی(برای خليفه) وجود نداشته باشد، به مرگ جاهليت مرده است.
بناءً خلافت است که امت پراگنده را در دولت واحد جمع و امور مردم را با احکام اسلام مراعات می‌نماید. این دولت حامی آبرو و حیثیت مسلمانان و حافظ مرزهای آن بوده و با آن مسلمانان عزت‌مند می‌شوند. حضرت عمر فاروق رضی الله عنه می‌فرماید:
«نحن قوم أعزَّنا الله بالإسلام فمهما ابتغينا العزَّة في غيره أذلَّنا الله»
ترجمه: ما قومی استیم که با ا سلام عزت یافتیم؛ پس هرگاه عزت را در غیر اسلام جست‌وجو نماییم، الله متعال ذلیل مان خواهد کرد.
الله سبحانه وتعالی به بندگان مؤمن خود بخاطر استخلاف در روی زمین تا زمانی‌که التزام و پابندی به احکام و نظام‌های اوتعالی داشته باشیم، وعده داده است. او تعالی می‌فرماید:
﴿وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ﴾
[نور: 55]
ترجمه: الله به كسانى از شما كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، وعده داده است كه حتماً آنان را در اين سرزمين جانشين(خود) قرار دهد، همان گونه كه كسانى را كه پيش از آنان بودند، جانشين(خود) قرار داد.
هم‌چنان بشارت رسول الله صلی الله علیه وسلم در مورد بازگشت خلافت پس از نظام‌های جبری که امت اسلامی در آخرین روزهای آن قرار دارد، صراحت دارد. او علیه الصلاة والسلام می‌فرماید:
«...ثُمَّ تَكُونُ مُلْكاً جَبْرِيَّةً فَتَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةً عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ» ثُمَّ سَكَتَ»
ترجمه:«...سپس هنگامی الله(سبحانه وتعالی) خواست آن را برداشته پادشاهی جبر و ستم خواهد آمد و تا وقتی الله(سبحانه وتعالی) خواست دوام مي‌یابد، بعد از آن هنگامی الله(سبحانه وتعالی) خواست آن را دور کرده بار ديگر خلافت بر روش و منهج نبوت می‌آيد. سپس رسول الله صلی الله علیه وسلم سکوت نمود.
بناءً ما باید از جملۀ ارتش خلافتی‌که بشارت رسول الله صلی الله علیه وسلم در مورد آن است، باشیم که با آن کامیاب شده و زندگی عزت‌مندانه در دنیا داشته و پرودرگار مهربان در دنیا و آخرت با آن راضی خواهد شد، و نیز بخاطر دخول مان در جنت‌هایی‌که پهنایی آن به اندازۀ آسمان‌ها و زمین است، با عاملینی‌که بخاطر برپایی خلافت راشده برمنهج نبوت کار می‌کنند، یکجا شوید.
برگرفته از جریدۀ الرایه
نویسنده: استاد ابراهیم عثمان(ابوخلیل)
رئیس دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه سودان
